Donderdag 1 maart

Saint-Luc 22u.

Wat een dag!

Jullie zullen zonder enige twijfel reuzebenieuwd zijn naar het verhaal van deze dag. Wel, de voorbije 10 dagen was het, naar meteorologisch normen dan, vrije rustig geweest in de Val d’Anniviers. Anders vandaag want vannacht vond een sneeuwfront het opportuun om precies nu voor wat variatie –lees sneeuw- te zorgen. En dat had flink wat gevolgen. Alle zwaar verkeer, inclusief onze bus, werd in de buurt van Fribourg onverbiddelijk langs de kant gezet door de wegenpolitie. Geen doorkomen aan. De boterhammetjes dan maar opeten. Maar dat is vlug gedaan. Als rond 10u30 de weg weer wordt vrijgegeven is de opluchting groot. Het is echter nog eindje rijden maar de fantastische chauffeurs van Linden Cars, Benny en Jerry, hebben dit bergje al enkele keren getemd. Enne vol lof waren ze over het geduld dat jullie kinderen hadden gedurende die vervelende wachttijd. We kennen beide prompt het statuut van begeleider toe zodat ook zij aan iedereen een Nikkitje – jullie ondertussen welbekend – kunnen uitdelen. Nooit eerder meegemaakt!

In afwachting van de aankomst brengen de reeds aanwezige begeleiders alles in gereedheid voor de ontvangst. Jammer dat de deegwaren nog in het ruim van de bus zaten. Een verbeterpuntje. Van de bus naar het hotel en dan nog eens de valiezen naar de kamer tillen, dat was best wel zwaar. En dat mag je letterlijk nemen. Ryanair zou hier beslist een vette kluif aan verdiend hebben. Dat de begeleiders een geolied team zijn blijkt nog maar eens. Iedereen weet wat er moet gebeuren want even later zitten we al aan tafel en verorberen we een bord (soms meerdere) heerlijke spaghetti.

Ondertussen is het al een tijd gestopt met sneeuwen. De zon priemt zelfs af en toe door het wolkendek. Tijd voor actie. We gaan lepel glijden even verderop in het dorp. Niet over die industriële sneeuw van thuis maar over de real stuff! En dat het vooruit ging. Meester Kris is nieuw in het team en wil zich laten opmerken. Hij scoort meteen een bloedende lip. Welkom meester Kis!

Bij terugkomst staan de ski-monitoren klaar om ons onze groepen toe te wijzen en de laatste aanpassingen te doen aan onze uitrusting. We letten zeer goed op zodat we morgenvroeg er meteen kunnen invliegen. Na de verplichte douche is het algauw etenstijd. Op het menu: eerst mimosa eitje met quinoa appelsla gevolgd door kippenbout met appelmoes en gebakken aardappelen. Laure en juf Goedele krijgen een aangepaste menu. We zien niemand morren.

Het een lange dag is geweest. Na enkele mededelingen sluiten we de dag af met een verhaaltje. Ruim voor 21u kruipen ze al onder de wol. Ook nog niet meegemaakt. De meesters moeten niet lang luistervinken aan de deur. Saint-Luc dommelt in.

Groetjes van jullie kapoenen en ook van ons, de fabuleuze veertien.

 

 

Please follow and like us: