Dinsdag al.
De zon doet schuchtere pogingen om door het wolkendek te priemen. Temperatuur rond het vriespunt. Vandaag is er dixit Antoine ook een kans op een sneeuwvlok. Welja, hoe kunnen de meisjes nu weten wat ze moeten aantrekken om te gaan skiën? Ik zie enkele uren later toch al wat vermoeide kinderen terugkeren. Da´s sporten hé.
Na de tagliatelle met broccoli en roomsausje met spekjes trekken we in de middag op leerwandeling. Juf Karlien doceert geografie en sterrenkunde en met meester Gunter bezoeken we de infrastructuur van boer Jean Louis Salamin. Hij is een lookalike van John Massis maar daar houdt dan ook elk vergelijk op. Hoe dan ook Saint-Luc´s meest bekende inwoner kweekt hier een prijswinnend runderras. Binnen in de stal ruikt het niet bepaald lavendelfris en als we erbuiten komen wij al evenmin. Maar we komen onder andere te weten hoe zulk kweekprogramma in zijn werk gaat en ook dat er een hiërarchie heerst binnen dit ras waarbij de koe de scepter zwaait. Jaja, wij leren hier wat bij zulle.
Er zijn al wat kandidaten die zich afvragen of een verlenging van de sneeuwklassen tot de mogelijkheden behoort. Nog anderen hebben zich al spontaan ingeschreven voor de editie van volgend jaar. De ouders krijgen eerstdaags een betalingsuitnodiging.
Onze dagen zitten hier eivol. Na het avondeten lezen enkele kinderen een zeer emotionele brief voor van juf Nikki. Eer dat iedereen hiervan een beetje hersteld is, blijkt er geen tijd meer te zijn voor de kamerprijs uitreiking want we moeten ons naar buiten haasten voor de avondactiviteit. Onze begeleiders maken het eerst gezellig met een kampvuur en daarna griezelig met een verhaal over een oma die pesters eens een lesje leert. Als een wensballon zich een weg baant naar hogere sferen is dit het sein voor ons om onder de wol te kruipen. En geloof me, het zal weer niet lang duren eer het muisstil is in de Cervin.
Groetjes van de Fab 14.
