Goedenavond met z´n allen,
Kaiserwetter hier. Staalblauwe lucht en 13°C. Niet bevorderlijk voor de staat van de pistes. Hopelijk zijn jullie al wat bekomen van de vele plensbuien? Het weer in Mauterndorf was de voorbije dagen in vergelijking met het thuisfront dus best wel goed.
Maar eerst even terug naar gisterenavond laat. Zeer laat. Trouwe lezers van onze blog zullen een déja-vu krijgen maar er ontspon zich opnieuw een discussie binnen het begeleidersteam of het nu ´gewonnen´ dan wel ´verloren brood´ was wat we de volgende ochtend bij het ontbijt zouden opdienen. In deze barre woke-tijden viel de optie ´wentelteefjes´ meteen af. Verloren brood dus. Ik check persoonlijk niet wat er allemaal inderhaast in de lunch box werd gepropt. Vandaag stond er immers opnieuw een lange ski-dag voor de boeg. Met de pistes van Fanningberg werd een locatie gevonden die ons nog menig jaar ski-plezier gaat bezorgen. Meester Marc wordt vandaag bijgestaan door Nico. Wat maakt hij toch mooie filmpjes en foto´s! Duimpje Nico!
Voor onze moni´s is het dus werkendag. En dat na een hels nachtje waarin ze, naar hun zeggen, moedwillig werden wakker gehouden door drill-meester Dirk. Deze beproeving maakt nu éénmaal deel uit van Kamp Mauterndorf. Het onderscheidt mannen van watjes. Maar laat ons teruggaan naar de essentie van dit verslag: jullie kinderen.
Ik legde vanmorgen mijn oor te luister bij onze verpleegster Lief. En dat mag u best letterlijk nemen want meer dan een fluistertoon komt er niet meer uit. De ziekenboeg met de vorige dagen nog lange wachtrijen, loopt bijna leeg. Een keelpijntje hier of een bleintje daar; ze weet er allemaal raad mee.
Op den berg slaat de opwarming van onze aarde dus toe. Wat deze morgen nog best te doen was, is ondertussen in de lagere gedeeltes een papje geworden. De smurfen moeten dus zwaar aan de bak. Omdat het risico op kwetsuren te groot is, besluiten onze moni´s wijselijk om te activiteiten te stoppen. We keren dus een uurtje vroeger dan gepland terug naar Haus Wendy. Benieuwd of straks big John weer op de proppen komt met achtergelaten spullen? Na al die dagen kunnen we al voorspellen wie straks weeral op het appel zal moeten verschijnen om één of andere pantoffel of handschoen te komen ophalen. Mama´s die hierin hun dochter/zoon herkennen…. Met een uurtje extra kunnen we ook aan de slag om ons dagboek verder aan te vullen of om onze act voor deze avond te perfectioneren.
Een goede verslaggever heeft zo zijn bronnen. Hotel Romantiek draait volgens mijn insider op volle toeren. Zo schreef smurfin XX een passionele brief naar smurf XY. Na het lezen begon XY de tekst prompt te verbeteren op schrijffouten en retourneerde de smeekbede terug zonder een antwoord te geven op haar verzoek Spellingfouten verkiezen boven passie!? ´Il faut le faire´ zou mijn anonieme bron me toevertrouwen.
De avond werd ingezet met macaroni met kaas en hesp gevolgd door de pièce de résistance van het duo Gert en Nico. Voor zoveel architecturaal vernuft maakten onze smurfen een diepe buiging. Met de uitreiking van de Mr Properprijs voor de kamer van de Schnitzels, trad de fanfare van honger en dorst voor een laatste keer op. Chocomel en Cécémel brachten voor ons een fragment uit het Oostenrijkse volkslied. Wisten wij beter.
Tradities zijn er om gerespecteerd te worden. Uw kinderen brengen de laatste avond een dankwoord uit ten aanzien van de begeleiders. Iedereen die de voorbije jaren op een of andere manier betrokken is geweest bij evenementen t.v.v. de sneeuwklassen, weet dan dat ook u een rol hebt gespeeld in het welslagen van deze editie. Dankjewel daarvoor.
The Fabulous Fourteen
