Waarde weekenders,
De laatste loodjes van jullie werkweek zijn ook onze laatste loodjes. Gisterenavond werden de begeleiders door jullie kinderen op gepaste wijze hulde gebracht. Vandaag brengen de moni´s op hun beurt hulde aan het doorzettingsvermogen of het talent van jullie smurfen. Met Griet, Noël, Pieter, Roeckie en ski chef, ad interim, Kris waren zij in de beste handen.
Dit jaar telt dus een record aan snurksmurfen bij de begeleiders. De voorbije dagen vlogen de beschuldigingen heen en weer wie dan wel of niet vannacht een Sequoia had omgelegd. Kris werd hiervoor zelfs door het smurfenparlement op Navalnyaanse wijze verbannen naar de zetel op de overloop. Dit tot groot jolijt van de kids.
De laatste ski dag ook. We gaan terug naar het gebied Grosseck-Speiereck. Als we naar de meteo kijken dan voorspellen de temperaturen op de pistes niet veel goeds; het is er om 8u al 5°C! We nemen het lokale vervoer want onze chauffeur John moet een dutje doen zodat hij vanavond fris aan de terugreis kan beginnen. Het vertrek is trouwens voorzien rond 19u30. Na een heerlijke voormiddag skiën gaan we voluit voor onze ultieme afdaling.
Ook de kamerinspecteurs doen hun laatste ronde. De Mojo´s staan, weliswaar nipt, aan de leiding bij het ingaan van de laatste ronde en zijn duidelijk niet van plan om de koppositie nog af te geven. Maar of zij de Kamerprijs anno 2024 in de wacht gaan slepen vernemen ze pas op de vrijdag 3 mei.
Het is vandaag ook nog restjesdag. Vele voorbereidende vergaderingen gingen hieraan vooraf en wat blijkt? Chef Gert, Nico en Jos slaagden er in om ook dit jaar iedereen weer rijkelijk van spijs en drank te voorzien.
Na de heerlijke goulashsoep trekt de meute zich in beweging. Als in een mierenkolonie wordt er met kledij heen en weer gezeuld. Er word gezocht en gezucht. Ik wil jullie bij deze nu al waarschuwen; zoals bij vertrek alles ordelijk werd gestapeld, zo wanordelijk zal de valies eruit zien bij terugkeer. Spullen die ´per abuis´ werden vergeten, worden door de inspecteurs nog opgepikt. Dus Vince, die éne pantoffel komt heus nog wel terecht.
De lokale middenstand mag ook een graantje meepikken. Met onze goed gevulde beurs trekken we in de namiddag op jacht. Er moet weer gewikt en gewogen worden. Wat zou ik, vooral voor mezelf, kopen? Ik heb me voorgenomen daarover niets te verklappen.
Al wat me nog rest is jullie een vrolijk weerzien met jullie smurfjes te wensen.
Tot genoegen
The Fabulous Fourteen
